De historiek van het Dalton onderwijs

Ontstaan

Daltononderwijs werd ontwikkeld door Helen Parkhurst, een Amerikaanse lerares, vanaf 1904. Op achttienjarige leeftijd en nog niet volledig afgestudeerd kwam zij voor een klas te staan met veertig leerlingen van verschillende leeftijden en niveaus. Daarom zette ze de leerlingen zelf aan het werk en liet hen samenwerken. Ze mochten zelf hun werk plannen en ieder werkte op zijn niveau. Een groot verschil met het traditionele, frontale onderwijs van die tijd.

Verdere uitbouw

Na enkele jaren ervaring kreeg Parkhurst de kans om het onderwijs in een school in Tacoma te vernieuwen. Ze richtte vaklokalen in waar elke leraar een eigen vak kreeg. De leerstof van elk vak werd vertaald naar ‘assignments’, taken die gemakkelijk te plannen waren en de leerlingen de kans gaven om zelfstandig aan het werk te gaan. De werkruimtes werden zo ingericht dat de leerlingen zelf aan de slag konden gaan met materiaal, boeken en naslagwerken. De individuele banken maakten plaats voor grote tafels waar de leerlingen konden samenwerken.

In een latere fase introduceerde Parkhurst ‘graphs’, tabellen waar de leerlingen hun voortgang konden bijhouden. Ze ging aan de slag in New York, Dalton en Pittsburgh. Ze schreef ook verschillende artikels over deze vernieuwende onderwijsstijl en het boek ‘Education on the Dalton Plan’. In 1919 opende Parkhurst haar eigen school waar zij verder bleef sleutelen aan het onderwijs in haar school.

In Nederland en België

In Nederland werd het daltononderwijs voor het eerst geïntroduceerd in 1924. In België opende de eerste daltonschool in 2007.